Πολλές φορές έχω ακούσει τους γονείς μου να μιλάνε για κάποια περιστατικά της παιδικής μου ηλικίας, τα οποία εγώ προσωπικά δε μπορώ να θυμηθώ. Είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρον το τι τελικά θυμόμαστε από τη ζωή μας.
Υπάρχουν, όμως, κάποια πράγματα που μπορώ να θυμηθώ έντονα από όταν ήμουν παιδί, όπως για παράδειγμα την αντίδραση της μητέρας μου στο θάνατο του παππού, τη μέρα εκείνη που έπαιζα το πρώτο μου θεατρικό και ο πατέρας μου δε μπόρεσε να με δει γιατί βρισκόταν εκτός πόλης για δουλειές αλλά και τον τρόπο που η μαμά μου χαιρετούσε τον μπαμπά όταν επέστρεφε από τη δουλειά του.
Επειδή υπάρχουν κάποια συγκεκριμένα πράγματα που παραμένουν στη μνήμη των παιδιών καθώς μεγαλώνουν, τα 7 πράγματα που ακολουθούν αξίζει να τα θυμάσαι τώρα που μεγαλώνεις κι εσύ τα δικά σου παιδιά.
Τι θα θυμούνται τα παιδιά σου όταν μεγαλώσουν
1. Τις κοινές σας εμπειρίες. Μπορεί να μην θυμούνται κάθε παιχνίδι που τους έχετε πάρει για τα γενέθλια τους, ή πόσες φορές τους αγοράσατε παγωτό, αλλά υπάρχουν κάποια συγκεκριμένα πράγματα που παραμένουν στη μνήμη του ανθρώπου για όλη τους τη ζωή. Οι εμπειρίες, και όχι τα πράγματα, είναι αυτά που ενώνουν τις οικογένειες. Γι’ αυτό θα θυμούνται την ημέρα εκείνη που ήσασταν μόνο οι δυο σας στο μαγαζί με τα παγωτά και απολαμβάνατε ο ένας την παρέα του άλλου περισσότερο και από το ίδιο το παγωτό.
2. Την στιγμή που παράτησες το κινητό σου για αυτά. Πολύ συχνά βλέπουμε κάποιες ξεχωριστές στιγμές μέσω της κάμερας του τηλεφώνου μας και χάνουμε τα μικρά καθημερινά πράγματα που προσπαθούν να μας δείξουν τα παιδιά μας.
Όταν, λοιπόν, δώσεις στο παιδί σου την απαραίτητη προσοχή και αφήσεις το κινητό σου στην άκρη, νιώθουν ότι σε έχουν ολόκληρη δίπλα τους και μπορούν να αισθανθούν πόσο πολύ τους αγαπάς. Ξέρουν ότι τους αγαπάς αλλά εκείνες τις στιγμές που είσαι αποκλειστικά μαζί τους καταλαβαίνουν ότι ενδιαφέρεσαι, ειδικά όταν σταματάς να ελέγχεις τα email σου για να είσαι μόνο μαζί τους.
3. Τα θετικά σου λόγια για αυτά. Σε έναν κόσμο όπου η ιδέα της αγάπης είναι υπερεκτιμημένη, το να πεις “Σ’ αγαπάω” δεν είναι απαραίτητα το πιο σημαντικό. Μπορείς να πεις ένα σωρό άλλα πράγματα για να επηρεάσεις θετικά το παιδί σου, όπως “Είμαι περήφανη για εσένα” ή “Κάνεις την οικογένεια μας ακόμη καλύτερη”. Όλες αυτές οι εκφράσεις συμβάλουν στην αυτοεκτίμηση και στην διαμόρφωση της ταυτότητας τους από πολύ μικρή ηλικία. Γι’ αυτό θυμήσου να μην ασκείς κριτική αλλά να σχολιάζεις θετικά τα παιδιά σου.
4. Πώς αντιμετωπίζεις τις δύσκολες καταστάσεις. Τα παιδιά στρέφονται σε εσένα για καθοδήγηση επειδή βρίσκονται σε έναν κόσμο για τον οποίο δεν είναι ακόμη σίγουροι, έναν κόσμο που τα κάνει να αισθάνονται ευάλωτα. Όταν δυσκολεύουν τα πράγματα, όπως για παράδειγμα όταν πρέπει να αντιμετωπίσεις μια αρρώστια ή μια απώλεια μέσα στην οικογένεια, θα θυμούνται τον τρόπο με τον οποίο τους μίλησες, το πώς αντέδρασες και πώς τους έκανες να αισθανθούν ασφάλεια και προστασία.
5. Τις στιγμές που δεν ήσουν εκεί. Αυτό μπορεί να ακούγεται αρνητικό, αλλά είναι και θετικό. Αν και μπορεί να θυμούνται την στιγμή εκείνη που δεν ήσουν δίπλα τους όταν σε χρειάζονταν, θα θυμούνται και την ημέρα εκείνη που τελικά κατάφερες να γυρίσεις νωρίς στο σπίτι να σε δουν και δε χρειάστηκε να σε καλέσουν μέσα στη νύχτα να γυρίσεις σπίτι, ή την πρώτη φορά που έκαναν κάτι σπουδαίο στο σχολείο και ανυπομονούσαν να έρθουν να στο πουν. Αυτές τις στιγμές θα τις θυμούνται ακόμη και όταν θα είναι ενήλικες.
6. Τον τρόπο που συμπεριφέρεσαι εσύ και ο σύζυγος σου όταν βρίσκεστε με άλλους ενήλικες (αλλά και μόνοι σας). Τα παιδιά παίρνουν κάποια στοιχεία σας όλη την ώρα. Όταν μιλάς για κάποιον πίσω από την πλάτη του ή όταν τον κακομεταχειρίζεσαι, βλέπουν αυτή την συμπεριφορά και την αντιγράφουν και μπορεί να την θεωρήσουν σωστή και να την χρησιμοποιούν και τα ίδια αργότερα.
Όταν βρίσκεσαι σπίτι με τα παιδιά και συζητάς με τον σύντροφο σου μπροστά τους, να διατηρείτε και οι δύο μια θετική στάση που θα υποδηλώνει τρυφερότητα και αγάπη. Καθώς, λοιπόν, τα παιδιά σε παρακολουθούν συνέχεια και μαθαίνουν πράγματα από εσένα ακόμη και όταν δεν το καταλαβαίνεις, προσπάθησε να είσαι προσεκτικός όταν είσαι μαζί τους.
7. Πώς αντέδρασες όταν ένιωθες άγχος ή πίεση. Η ζωή, δυστυχώς, δεν μπορεί να είναι πάντα εύκολη και ανέμελη, και τα παιδιά σου θα αντιγράψουν την αντίδραση σου όταν έχεις φορτωμένο πρόγραμμα, όταν δεν έχουν τελειώσει με τις εργασίες του σχολείου, όταν δεν είναι έτοιμο το φαγητό και αισθάνεσαι ότι τρελαίνεσαι. Αν η πίεση σε βάζει κάτω, θα το καταλάβουν και αν θέλεις να αναθρέψεις τα παιδιά σου έτσι ώστε να αντιμετωπίζουν σωστά το άγχος, να προσέχεις το πως αντιδράς εσύ σε παρόμοιες καταστάσεις.
