To scarification δηλαδή το χάραγμα στο δέρμα μας περιλαμβάνει : ξύσιμο, χάραγμα, κάψιμο ή επιφανειακά σχέδια κοπής, εικόνες ή λέξεις στο δέρμα μας ως μια μορφή μόνιμης τροποποίησής του.
Όταν κάποιος αναφέρει το scarification πολλοί υποθέτουν ότι είναι ένα είδος “branding”, δηλαδή η μέθοδος εκείνη όπου χρησιμοποιεί θερμαινόμενο μέταλλο για να κάψει κομμάτια του δέρματος. Όμως το scarification γίνεται απλά με ένα νυστέρι με το οποίο ο ειδικός σχεδιάζει το δέρμα σας κόβοντάς το και μετατρέποντας τα σημεία αυτά σε ουλές.
Πόσο παχιά και βαθιά θα πρέπει να είναι τα χαράγματα ώστε να οδηγήσουν σε μια αποτελεσματική ουλή ;
Σε κάποιους ανθρώπους η ουλή δημιουργείται χωρίς να καταβληθεί μεγάλη προσπάθεια ενώ σε άλλους χρειάζεται πολύ μεγαλύτερη. Κάθε μέρος του σώματος θα καθορίσει το πόσο βαθιά ή φαρδιά θα πρέπει να γίνει η κοπή. Είναι σημαντικό το δέρμα να μην κοπεί πολύ αλλά επίσης όχι και επιφανειακά γιατί υπάρχει κίνδυνος να εξαφανιστεί.
ΟΙ ΜΕΘΟΔΟΙ του Scarification!
Αυτή η μέθοδος δεν είναι απλή, μεταβλητές όπως, ο τύπος του δέρματος, το βάθος της κοπής, η επούλωση της ‘’πληγής’’ κάνουν την έκβαση της απρόβλεπτη. Μια μέθοδος μπορεί να είναι πραγματοποιήσιμη σε ένα άτομο, σε άλλο όμως όχι.
Οι ουλές που έχουν την τάση να εξαπλώνονται καθώς επουλώνονται κάνουν τη διαδικασία πιο απλή καθώς οι λεπτομέρειες ή οι ατέλειες τους χάνονται κατά τη διαδικασία της επούλωσης.
Η διαδικασία της επούλωσης :
Η κοινή πρακτική για την επούλωση ενός σημαδιού κατά τη μέθοδο του Scarification είναι ο ερεθισμός.
Γενικά, όσο περισσότερος χρόνος χρειάζεται ένα σημάδι για να επουλωθεί, τόσο περισσότερο ευδιάκριτο είναι. Έτσι, προκειμένου να έχετε ευδιάκριτα τα σημάδια που έχουν δημιουργηθεί κατά τη διάρκεια της μεθόδου πρέπει η ουλή να παραμείνει ανοικτή για ένα παρατεταμένο χρονικό διάστημα.
Αυτό γίνεται με απόξεση και ερεθισμό της πληγής χρησιμοποιώντας χημικά ή φυσικά ερεθιστικά όπως, οδοντόκρεμα, ή χυμό εσπεριδοειδών. Μερικοί επαγγελματίες χρησιμοποιούν βάμμα ιωδίου το οποίο έχει αποδειχθεί ότι κάνει το σημάδι πιο ορατό. Με τη μέθοδο αυτή , μια πληγή μπορεί να κάνει και μήνες για να επουλωθεί.
Βελτιώσεις κάνοντας μικρές αλλαγές : Αν η μέθοδος επούλωσης του scarification δεν πιάσει με την πρώτη, μπορεί καποιος να επιχειρήσει και μια δεύτερη. Σύμφωνα με τις αλλαγές του σώματος αυτό συχνά θεωρείται ως η καλύτερη μέθοδος για να μειωθεί ο κίνδυνος της μόλυνσης και ο πόνος της θεραπείας.
ΚΙΝΔΥΝΟΙ ΚΑΙ ΠΡΟΦΥΛΑΞΕΙΣ!
Η διαδικασία του scarification προκαλεί τραύμα στο δέρμα κι έτσι θεωρείται από πολλούς ως μη ασφαλής. Η μόλυνση είναι μία από τις ανησυχίες κάποιου που επιχειρεί αυτή τη μέθοδο. Δεν είναι μόνο η διαδικασία η οποία είναι επίπονη αλλά και τα υλικά που χρησιμοποιούνται σ’αυτή θα πρέπει να φυλάσσονται σε πολύ καθαρά μέρη.
Χρησιμοποιώντας αντιβακτηριδιακά διαλύματα και ειδικά σαπούνια μπορείς να τα διαφυλάξεις καθαρά. Δεν είναι απίθανο να δημιουργηθεί μια τοπική λοίμωξη γύρω από το τραύμα. Ο καλλιτέχνης θα πρέπει να έχει πολύ καλή γνώση της ανατομίας του ανθρώπινου δέρματος προκειμένου να αποφευχθεί η χρήση εργαλείων όπως αυτά που κόβουν βαθιά ή μπορεί να προκαλέσουν έγκαυμα στο δέρμα.
Το scarification δεν είναι τόσο διαδεδομένο όσο το τατουάζ γι αυτό να είστε προσεκτικοί στην επιλογή του επαγγελματία. Μπορείτε να προφυλαχθείτε από πιθανή μόλυνση φορώντας μάσκες οι οποίες εμποδίζουν τα μικρόβια που μεταφέρονται από τον αέρα στο ανοιχτό δέρμα.
Πως την βρίσκετε αυτήν την νέα “μόδα”;
Θα χαρώ πολύ να δω τα σχόλια σας κάτω από το άρθρο…
