Ένα πρόβλημα που ταλανίζει χιλιάδες μαμάδες είναι γιατί το παιδί δεν έχει φίλους ή δυσκολεύεται να κοινωνικοποιηθεί.
Η συνεχής εξάπλωση των μέσω κοινωνικής δικτύωσης, αλλά και η ανασφάλεια που νιώθουν οι γονείς στο να αφήνουν τα παιδιά να παίζουν ελεύθερα έξω έχει δημιουργήσει τεράστιο πρόβλημα στην κοινωνικοποίησή τους και γίνεται ολοένα και πιο δύσκολο για τα παιδιά να αποκτήσουν πραγματικές φιλίες.
Η κοινωνικότητα του ατόμου όμως εξαρτάται και από την προσωπικότητα και καθώς κάθε παιδί είναι ένα ξεχωριστό άτομο πρέπει να λαμβάνουμε υπ’ όψιν μας διαφορετικούς παράγοντες.
Σίγουρα οι γονείς μπορούν να βοηθήσουν τα παιδιά να έρθουν πιο κοντά με άλλα άτομα της ηλικίας τους, χωρίς όμως να γίνονται πιεστικοί γιατί αυτό θα έχει μόνο αρνητικά αποτελέσματα.
Πώς να βοηθήσω το παιδί μου να κάνει φιλίες;
Ηλικία
Αρχικά δεν θα πρέπει να ανησυχούμε με το παραμικρό και πρέπει να κατανοήσουμε πως κάθε παιδί έχει τους δικούς του ρυθμούς. Σε κάθε ηλικία το παιδί βρίσκεται σε διαφορετική περίοδο ανάπτυξης και διαφέρει πολύ η έννοια της φιλίας όπως την κατανοούμε εμείς σε αντίθεση με το πώς την κατανοεί ένα παιδί μικρής ή μεγαλύτερης ηλικίας.
Έτσι είναι καλό αν θέλουμε με τον τρόπο μας να βοηθήσουμε το παιδί να αποκτήσει περισσότερες παρέες θα πρέπει να γνωρίζουμε σε ποια φάση της ανάπτυξης του βρίσκεται ώστε να δράσουμε αναλόγως.
Μικρότερο από 11 χρονών
Μέχρι τα 11 χρόνια, την ηλικία δηλαδή που το παιδί βρίσκεται προς το τέλος του Δημοτικού σχολείου η κοινωνικοποίηση γίνεται μέσω του παιχνιδιού. Δεν υπάρχει ουσιαστική συζήτηση και τα παιδιά δεν μπαίνουν στη διαδικασία να συζητούν με τα άλλα.
Αυτό που τους ενδιαφέρει είναι το παιχνίδι και γι’ αυτό οι παρέες τους διαμορφώνεται μέσα από αυτό. Για ένα παιδί λοιπόν που δεν έχει μάθει να υπακούει σε κανόνες και βγάζει αρνητική συμπεριφορά κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού το πιο πιθανό είναι η παρέα να μην τον αφομοιώσει.
Αυτό που μπορείτε να κάνετε σαν γονείς είναι να συζητήσετε με το παιδί σας τους πιθανούς λόγους που τα άλλα παιδιά δεν θέλουν να παίξουν μαζί του και να δουλέψετε πάνω σε αυτά ώστε να γίνει αποδεκτό από την ευρύτερη ομάδα.
Από τα 11 και μετά
Στην ηλικία των 10 με 11 χρονών ανάλογα την ωριμότητα ενός παιδιού αρχίζουν να κατανοούν την έννοια και την αξία της συζήτησης και της προσωπικότητας και αποζητούν φίλους που ταιριάζουν τα ενδιαφέροντα τους, μοιράζονται κοινές εμπειρίες ή έχουν τον ίδιο τρόπο σκέψης.
Αυτή είναι ίσως η πιο δύσκολη περίοδος για τη ζωή ενός παιδιού γιατί ξεκινά να κρίνεται γι’ αυτό που πραγματικά είναι. Όπως γνωρίζουμε όμως τα παιδιά είναι οι σκληρότεροι κριτές και μπορεί να αποξενώσουν έναν συμμαθητή τους για ένα πολύ προσωπικό του θέμα ή για κάτι που είναι εκ φύσεως, αλλά δεν το κατανοούν.
Επίσης είναι μια δύσκολη περίοδος για τα παιδιά που είναι ανώριμα για την ηλικία τους ή γι΄αυτά που είναι παραπάνω ώριμα γιατί συχνά δεν έχουν κοινά ενδιαφέροντα με τους υπόλοιπους.
Σαν γονείς μπορείτε να γράψετε το παιδί σας σε κάποιες εξωσχολικές δραστηριότητες, ώστε να έρθουν επαφή με συνομήλικα παιδιά έξω από το περιβάλλον του σχολείου και τα μαθήματα να αρχίζουν να κάνουν κοινά πράγματα και να βρουν κοινά θέματα συζήτησης μέσω αυτών.
Μοναχικό ή Απομονωμένο
Τέλος είναι πολύ βασικό ο κάθε γονιός να κατανοήσει αν το παιδί του δεν έχει φίλους γιατί του αρέσει η μοναχικότητα ή γιατί τον έχει αποβάλλει η ομάδα.
Όπως είπαμε κάθε άτομο είναι μια ξεχωριστή προσωπικότητα και υπάρχουν παιδιά που απολαμβάνουν τη μοναξιά. Τους αρέσει να δίνουν βάρος σε μια συγκεκριμένη ασχολία και δεν τους αφορά να γίνουν αποδεκτοί από όλο τον περίγυρο. Ένας ή δύο καλοί φίλοι του είναι αρκετοί και δεν αναζητά περισσότερους.
Σ’ αυτή την περίπτωση θα ήταν καλό να μην παρέμβετε αν βλέπετε ότι το παιδί σας δεν δείχνει συμπτώματα στεναχώριας και να αποδεχτείτε την προσωπικότητά του διαμορφώνοντας όπως εκείνο θέλει τις σχέσεις του.
Στον αντίποδα όμως αν το παιδί φαίνεται απομονωμένο και στεναχωρημένο καλό θα ήταν να αναλάβετε δράση. Οι εξωσχολικές δραστηριότητες και σ’ αυτή την περίπτωση θα του έκαναν καλό γιατί μπορεί να αποκτήσει νέες παρέες ή να γίνει πιο δημοφιλής στο σχολείο μέσω αυτού.
Αν υποπέσει στην αντίληψή σας ότι το παιδί περιθωριοποιείται στο σχολείο, κριτικάρεται ή δέχεται bullying δεν έχετε παρά να το ακούσετε προσεκτικά και να το συμβουλεύσετε ώστε να σταματήσει να το δέχεται. Σε καμία περίπτωση πάντως και αν βλέπετε ότι η κατάσταση ξεφεύγει από τον δικό σας έλεγχο μην διστάσετε να πάρετε τη γνώμη ενός ειδικού.
